We lezen straks uit Lucas 3. Daar horen we dat Johannes in de omgeving van de Jordaan gaat verkondigen dat de mensen zich moesten laten dopen en tot inkeer moesten komen. Niet echt een boodschap waar je tegenwoordig de straat mee op durft te gaan. Maar Johannes zegt het niet zomaar, er moet wat in orde worden gemaakt.
Of zoals Lucas schrijft: de hobbels in de weg moeten geeffend worden. Woorden van de profeet Jesaja die ook vandaag nog niet hun kracht hebben verloren. Ruim op wat in de weg staat om in navolging van Jezus te leven.
De taak van Johannes is dus het dopen van mensen en het dopen van Jezus.
De opkomende zon is iets groter geworden. Er zijn meer stralen bijgekomen. Voor de schikking staat een glazen schaal met water, waarin een Jakobsschelp drijft met daarin een brandend lichtje. Dopen met het licht.
Maar vandaag hebben we nog een schikking gemaakt omdat we afscheid nemen van De Kern.
De Kern, een veelkleurige gemeente, waar iedereen welkom was en waar we lief en leed gedeeld hebben. De veelkleurige bloemen staan symbool. De rode takken verbeelden de hoogtepunten die we met elkaar beleefd hebben. Natuurlijk waren er ook dieptepunten, verwoord door de herfstbladeren.
Maar waar een deur wordt gesloten, daar wordt een raam geopend. Een raam met uitzicht op de opkomende zon, teken van Gods trouw.
Zo gaan we vol vertrouwen de toekomst tegemoet. Verbonden met elkaar en met God.
In deze laatste schikking in De Kern zijn ideeen verwerkt van Gerry van den Boom, Joke Kompanje, Sandra Dijkstra, Niki Bierling en Trijnie Huisman
