Op deze laatste zondag van het kerkelijk jaar gedenken we de overleden gemeenteleden.Op de tafel ziet u een liturgische schikking gemaakt met groene klimop, grassen en witte bloemen.
De vaas met 17 witte rozen, links, symboliseren de overleden, geliefde gemeenteleden.
In de schikking rechts, ziet u ook witte bloemen. De graspluimen geven de gebrokenheid en de vergankelijkheid van het leven weer. In al het verdriet om gestorven geliefden, mogen we Gods troost vragen. In het bloemstuk zijn vingerbladen gebruikt. Zij symboliseren de handen van God die ons beschermen en dragen.
De bloemen die omhoog steken geven aan dat er hoop is: er is uitzicht op een nieuwe tijd.
Er komt een dag waarop verdriet, ziekte en angst voorbij zullen zijn. Dan is er alleen maar eeuwig licht!
